19 lip Aktualizacja koncepcji programowo-przestrzennej dla budowy infrastruktury rowerowej w ciągu ulic: Krasińskiego, Markwarta, Sieńki, Moniuszki, Skłodowskiej-Curie
W dniu 14 lipca 2021 r. skierowaliśmy do prezydenta Miasta Bydgoszczy uwagi do projektu rowerowego w ciągu ulic od Krasińskiego do Skłodowskiej-Curie.
W postępowaniu inwestycyjnym pn. “Aktualizacja koncepcji programowo-przestrzennej dla budowy infrastruktury rowerowej w ciągu ulic: Krasińskiego, Markwarta, Sieńki, Moniuszki, Skłodowskiej-Curie w Bydgoszczy” w wytycznych dla wykonawcy znalazł się zapis:
“Ulica Krasińskiego (Gdańska – Staszica) – długość około 300 m – należy zastosować pas rowerowy przy zachowaniu dwóch pasów ruchu na jezdni, kosztem likwidacji miejsc postojowych i zwężenia chodnika, co pozwoli doprowadzić infrastrukturę rowerową do istniejącego kontrpasa rowerowego na ul. Gdańskiej” (podkreślenia własne)
Stanowczo protestujemy przeciw planom zwężania chodników w Śródmieściu. Jest to działanie sprzeczne z dobrymi praktykami urbanistycznymi, a także z zapisami obowiązującego “Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bydgoszczy”, w którym zapisano co następuje:
“strefa komunikacyjna A(…):
– ograniczanie ruchu samochodowego,
– priorytet dla transportu publicznego i ruchu pieszego”
Ulica Krasińskiego, jak i całe Śródmieście, znajdują się w strefie komunikacyjnej A, zatem zwężanie chodnika będzie działaniem wprost sprzecznym ze Studium. Analogiczny zapis zawiera także obecnie konsultowany projekt nowego Studium.
Proponowane rozwiązanie jest niezgodne także ze “Strategią Bydgoszcz 2030”, gdzie w Obszarze V Nowoczesny transport i komunikacja proponuje się m.in.:
– “Wyłączenie lub ograniczenie ruchu samochodowego na terenach śródmiejskich”,
– “Realizacja przedsięwzięć na rzecz ograniczenia hałasu komunikacyjnego”.
Czy zatem miasto ma zamiar zrealizować tak kluczową inwestycję w sprzeczności ze strategicznymi dokumentami?
Szczególnie bulwersujący jest pomysł zwężania chodnika akurat na ulicy, przy której położony jest Kujawsko-Pomorski Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 1 im. L. Braille’a w Bydgoszczy. W ośrodku tym mieszkają, a także uczą się słabowidzące i niewidome dzieci oraz młodzież. Część z nich przemieszcza się z pomocą opiekuna, co wymaga dodatkowej przestrzeni na chodniku. Co więcej ulice wokół szkoły są miejscem prowadzenia lekcji z orientacji przestrzennej dla dzieci słabowidzących i niewidomych (m.in. poruszanie się z białą laską). Nowy, zwężony chodnik będzie narażał je na dodatkowe niebezpieczeństwo. Mając to na uwadze ufamy, że pomysł zwężenia chodnika obok Ośrodka jest efektem pomyłki, a nie świadomego działania.
Warto także mieć na uwadze, że chodnikiem przy ulicy Krasińskiego poruszają się starsze i schorowane osoby docierające do Centrum Reumatologii i Rehabilitacji oraz szpitala przy ulicy Markwarta.
Ponadto proponowane rozwiązanie jest niekorzystne dla rowerzystów, z myślą o których ta inwestycja jest realizowana. Ciąg rowerowy Krasińskiego – Skłodowskiej-Curie ma być jednym z głównych w tej części miasta, zatem niezbędne wydaje się zachowanie ciągłości trasy w obu kierunkach, a także dążenie do projektowania przekroju drogi w sposób najbardziej bezpieczny dla rowerzysty. Poruszanie się rowerem na jednym z dwóch pasów przeznaczonych dla aut jest niebezpieczne i niekomfortowe dla większości rowerzystów. Tym bardziej, że ulica Krasińskiego jest przedłużeniem ulicy Śniadeckich, gdzie występuje jeden pas ruchu.
Według prognoz ruchu z roku 2016 na ul. Krasińskiego natężenie ruchu wynosi ok. 6000 pojazdów na dobę. Warto zauważyć, że w przypadku Alei Ossolińskich, na których w jednym z kierunków natężenie jest większe, podjęto decyzję o ograniczeniu ilości pasów ruchu z dwóch do jednego, na rzecz wytyczenia pasów rowerowych. Powyższe rozwiązanie tym bardziej powinno być zastosowane na mniej obciążonej ul. Krasińskiego, która w konsultowanym obecnie nowym “Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bydgoszczy” jest ulicą klasy lokalnej i znajduje się na granicy strefy pieszej, a także w strefie “30”, gdzie dla obu z powyższych wskazuje się priorytetyzację ruchu pieszego i rowerowego.
W świetle powyższych argumentów apelujemy, aby zlecić wykonawcy zamawianej usługi znalezienie rozwiązania, które nie wiąże się ze zwężeniem chodnika. W związku z powyższym proponujemy przykładowe rozwiązanie, tj. 1 pas ruchu dla aut, 1 pas dla rowerów, a także 1 kontrapas rowerowy, wraz z możliwie szerokimi chodnikami. Rozwiązanie z 2 pasami ruchu, proponujemy wprowadzić dopiero w pobliżu skrzyżowania ul. Krasińskiego z ul. 3 Maja. Takowe rozwiązanie pozwala nie tylko na rezygnację ze zwężenia chodnika, a nawet na jego poszerzenie, co w wymienionej wyżej strefie priorytetyzacji ruchu pieszego będzie pożądanym kierunkiem. Ponadto beneficjentem proponowanego rozwiązania byliby także rowerzyści, którzy zyskaliby możliwość poruszania się wydzielonym pasem w obu kierunkach.